امام کاظم علیه السلام:
مَنْ اَتاهُ اَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فِى حاجَةٍ فَاِنَّما هِىَ رَحْمَةٌ مِنَ اللّهِ ساقَهَا اللّهُ فَاِنْ فَعَلَ ذلِکَ فَقَدْ وَصَلَهُ بِوِلایَتِنا وَ هِىَ مَوْصُولَةٌ بِوِلایَةِ اللّهِ عَزَّوَجَلِّ؛
وقتى برادر مؤمنى نیاز خود را به مؤمنى عرضه مى کند این عرضه، نعمتى است از خداوند که بسوى او فرستاده شده است پس اگر مؤمن نیاز او را بر طرف نماید این کار او را به ولایت ما مى رساند و او به ولایت خدا متّصل است.
ً.......................................................
بحارالأنوار: ج۷۴، ص ۳۰۳
قال الامام علی (علیه السّلام ):
اطیبُ شیٍ فی الجنَّةِ و اَلَذّهُ حُبُّ اللهِ و الحبُّ فی اللهِ و الحمدُ للهِ ربِّ العالمین.
حضرت علی ـ علیه السّلام ـ فرمودند: نیکوترین و
لذیذترین چیز در بهشت محبت و دوستی خداوند و دوستیِ در راه خدا و حمد و
ستایش پروردگار جهانیان می باشد.
لا یستَکمِلُ عَبدٌ حقیقةَ الایمانِ حَتَّى تَکونَ فیهِ خِصالُ ثَلاثٍ: اَلتَّفقُّهُ فِى الدّینِ وَحُسنُ التَّقدیرِ فِى
المَعیشَةِ، وَالصَّبرُ عَلَى الرَّزایا؛
هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت ها و بلاها.
تحف العقول ص324
قال امیر المؤمنین (علیه السّلام) :
اشدُّ النّاسِ عذاباً یَومَ القیامةِ اَلْمُسْتَخطُ لِقضاءِ الله.
معذّب ترین مردم در روز قیامت، کسی است که از قضای خداوند ناخشنود باشد.
انسان تلاش وکوشش خود را در حد توان وبدرستی انجام دهد نتیجه را بخدا واگذار کند و به آن راضی باشد چرا که قرآن میفرماید(ولله عاقبه الامور) یعنی عاقبت وسرانجام هر چیز بدست خداست وبه خدا ختم میشود.
............................................................
«غرر الحکم، ح ۳۲۳۵»