بسیار زیبا

شیعیان نیشابور جمع شدند و از بین خود محمد بن علی نیشابوری را برگزیدند. پس سی هزار دینار و پنجاه هزار درهم و دو هزار پارچه جامه به او دادند که برای حضرت موسی بن جعفرعلیه‏ السلام ببرد.

شطیطه که زن مؤمنی بود، یک درهم پول و یک کلاف نخ را که به دست خود رشته بود و چهار درهم ارزش داشت، آورد و گفت: «و الله لا یستحیی من الحق».  یعنی اینکه من می‏‌فرستم، اگر چه کم است، ولی از فرستادن حق امام علیه ‏السلام اگر هم کم باشد، نباید حیا کرد.

وقتی محمد بن علی نیشابوری این اموال را به امام داد حضرت فرمود:
سلام مرا به این خانم برسانید و این چهل درهم و این پارچه ای که جزو کفن خودم هست به او بدهید.

او چند روزی(19 روز) زنده نیست ولی همین که از دنیا رفت، من برای نماز بر جنازه او به نیشابور خواهم آمد.

کسانی که اهل ادای حقوق الهی از خمس وزکات و... هستند و از درآمد خود حق خدا و رسول و اهل بیت و دیگران را جدا می‌کنند ومال خود را تزکیه می‌نمایند،به حقیقت مورد عنایت ویژه خداوند و اولیاء علیهم السلام قراردارند.

.............................................................
بحار الانوار ج 48 ص 74.