سوره بقره آیه 285:
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ
پیامبر به آنچه از پروردگارش بر او فرود آمده است، ایمان آورد و مؤمنانِ
همراه او نیز هماهنگ با نظم طبیعی، همگی به خدا و فرشتگانِ او و کتابهای وی
و فرستادگانش ایمان آوردند،و گفتند ما میان هیچ یک از پیامبران خدا فرق نمی گذاریم و همه یک دل گفتند
که ما فرمان خدا را شنیده و اطاعت کردیم ،پروردگارا آمرزش تو را می خواهیم و
میدانیم که بازگشت همه به سوی توست.
در همه عالم موجودی بالاتر از رسول خاتم خلق نشده است و خداوند بنده ایی کامل تر از وجود نازین حضرت محمد مصطفی(ص)نداشته است.
در صدر آیه خاطر نشان می‌کند که رسول اکرم ایمان به همه آنچه از طرف خدای متعال نازل شده داشته است و همچنین مومنین(طبق تفسیر تبیان تسنیم و...)که معصومین علیهم السلام می‌باشندهمراه رسول گرامی کسانی هستند که تام وکامل به همه نازل شده از طرف خدا ایمان آورده و با جان ودل درعمل کردن به آن کوشیده اند.
اما نکته مهم در ذیل آیه شریفه اینست که طلب غفران از خداوند می‌نمایند ...
در اینکه تفسیر وتوضیح این غفران چه هست درحالی که امامان وپیامبر معصوم هستند جواب های متعددی بیان شده است که جواب های کامل وخوبی هستند،اما نکته اینست که اگر شخصی اینچنین صفتی را داشته باشد یعنی در کلام خودش یا در عمل خودش طوری رفتار کند که دائم غفران خداوند را طلب کند خواه برای خود باشد یا دیگران قطعا چنین صفتی از صفات مومنان است و کسی دارای این صفت نمی‌شود مگر اینکه دائم خود را در محضر خداوند ببیند و کارها واعمال شان آنها را مغرور نسازد.
