سوره حشر آیه 10:
رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا
الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالإِیمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلاً
لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ
پروردگارا
ما را و برادران ایمانیمان را که در ایمان از ما سبقت گرفتند بیامرز و کینه
کسانى را که ایمان آوردند در دلهاى ما میفکن که تو رؤوف و رحیمی
در این دعای شریف که از زبان مومنین بیان شده است دو خواسته مهم طلب شده است
1.طلب غفران خود وسابقان بر ایمان
2.طلب قرار نگرفتن حسادت در دلهایشان نسبت به ایمان اورندگان دیگر
اما نکته اصلی که اینجا اشاره می شود اینست که مومن بخاطر این مومن گفته می شود که دل و عمل و اعتقادش یکی باشد؛یعنی مومنی که از عمق وجود برای دیگران خیر خواهی وطلب غفران می کند و از حسادت نسبت به دیگرا نفرت دارد می تواند در دعا و گفتار خود این را بخواهد وچنین مطالبی مخصوص مومنین است.
اگر این دو خصلت را داشتیم می توانیم به ایمان خود امید وارتر باشیم
