غذای جان

سوره مائده 114:

اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَکُونُ لَنَا عِیدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنکَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ

پروردگارا، از آسمان مائده اى بر ما فروفرست تا براى ما عیدى باشد هم براى نخستین گروه امّت ما و هم براى آخرین گروه امّتمان و نیز نشانه اى از جانب تو باشد، و بدین وسیله به ما روزى ده که تو بهترین روزى دهندگانى.

تمام سعی و تلاش اولیاء الهی اینست که مردم را خدا محور نمایند و اگر اینچنین شود وانسان ها خود را فقیر مطلق و حضرت حق را غنی مطلق بدانند یکی از اثراتش اینست که ؛همه چیز را از خدا می‌خواهند و همه خیر و برکات را از جانب خدا می‌شناسند.

در روایات متعدد و موثق بیان شده که همه چیزتان را از خدا بخواهید حتی چوب مسواک را...

حال باید دید وقتی آن نعمت به انسان داده شد وظیفه چیست؟

قطعا همه می‌دانیم که در عوض خوبی رسیدن از ناحیه هر کس وظیفه تشکر نمودن و قدر دانستن حداقل به صورت زبانی است...

اما اینکه از خدا فهم وغذای جان طلب کنیم واگر خداوند به ما عطا نمود روز بزرگ برای ما (عید)است طبق آیه شریفه باید چنان بزرگ بدانیم وقدر شناس باشیم که خداوند افزایش آن را روزی ما قرار دهد.