امام حسین علیه السلام :
مَن عَبَدَ اللّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُفَوقَ أمانِیِّهِ و کِفایَتِهِ؛
هر که خدا را، آن گونه که سزاوار او است، بندگى کند، خداوند بیش از آرزوها و کفایتش به او عطا کند.
دراینکه انسان برای معرفت به خداوند وعبادت خداوند خلق شده شکی نیست وهمه میدانیم که هدف خلقی خداوندعبودیت است؛
حال چگونه باید حق عبادت خداوند را بجا آورد مگر چنین چیزی شدنی است ؟
باید گفت در ابتدا انسان بداند که خداوند از هر فردی به اندازه توان او انتظار دارد ونه بیشتر یعنی از عالمان ومردان دین دار دین فهم انتظاری فرای آن انتظار را دارد که از عوام وافراد کم سواد دارد،پس راه بندگی هیچ گاه بسته نیست.
حال میتوان با نگاهی گذرا به مبانی دینی فهمید که التزام به احکام الهی ونهی از محرمات ومکروهات که خط قرمز خداوند اند همان عبودیت خداوند است که اگر همراه معرفت شود ؛درجه به درجه انسان را به حق عبودیت نزدیک میکند.
....................................................................................
بحار الأنوار : ج 71، ص 183