آرزوهای معنوی

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا 1

پروردگارا ما را و برادران ایمانیمان را که در ایمان از ما سبقت گرفتند بیامرز و کینه کسانى را که ایمان آورده اند در دل‏هاى ما قرار مده.

آدم خداشناس و متقی و سلیم النفس که اهل عقیده و مسلک و شخصیت اخلاقی و معنوی است خود بخود در نظر همه محبوب و محترم است، در عین محبوبیت عظمت و جلال و مهابت‏ دارد و در عین حال هر وقت احتیاج و نیازی پیدا کند همه مردم او را مثل‏ خود و برادر خود می‏ دانند، در زندگی و سعادت همه مردم شریک است.

آری‏، نعمت های مادی محدود و قسمت شده است، اگر انسان محور آرزوهایش حوائج‏ مادی باشد هیچ وقت به آنها نمی‏ رسد، زیرا به هر آرزویی که برسد آرزویی‏ بزرگ تر در جلو چشمش نمایان می‏ شود، دائما احساس اضطراب و نگرانی‏ می ‏کند، اطمینان و رضایت خاطر که رمز سعادت است هیچ وقت برایش دست‏ نمی ‏دهد، ولی امور معنوی و روحانی، روح بشر را قانع می ‏کند و به او رضایت خاطر و اطمینان می‏ دهد. این است که بزرگان گفته ‏اند: مَثل آرزوهای‏ باطل دنیوی مثل آب شور است، نه تنها انسان را سیراب نمی ‏کند و رفع‏ تشنگی نمی ‏نماید بلکه تشنگی و عطش وی را اضافه می ‏کند و شخص بیشتر می‏اشامد تا آنجا که او را می‏ کُشد.

.....................................................................

1. حشر10

2.حکمتهاواندرزها