شب آسمان شهر یزد بسیار تماشایی و زیباست، چون مالامال از ستاره هاست. به شرط آن که کسی شمع روشنی به دست شما ندهد، وگرنه از آن همه زیبایی محروم می شوید.
پاداشی که مردم به ما می دهند از جنس همان شمع روشن است که مساوی با محرومیت عظیم نسبت به پاداش آسمانی و الهی است؛ لذا پیامبر(ص) می فرمود:
(لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى)1
پاداشى از شما خواستار نیستم مگر دوستى در باره خویشاوندان
من از شما هیچ توقع اجر و اجرت و مزدی ندارم ،چون اگر شما چیزی به من بدهید اولاً کم است و دیگر آن که من از پاداش عظیم الهی محروم می مانم .
(إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ)2
من فقط پاداشم را از خدا می خواهم.
یکی از ویژگی های زیبای پیامبر(ص) این بود که از هیچ کس هیچ چشم داشتی نداشت. چون این حقیقت را خوب فهمیده بود که اگر کسی چیزی به انسان بدهد، در حقیقت نوعی گرفتن است و حرمان و محرومیتی عظیم در پی دارد.
یعنی بالا نمی رود و اگر هم برود چندان بالا نیست؛ زیرا بالایی و بلندی تنها نزد خداست و بلند مرتبه اوست و بس.
پس بیاییم با او باشیم و با او ربط و رابطه ای پیدا کنیم.
و چیزی که می تواند این زمینه را فراهم سازد و وسیله ی وصل ما به او باشد نماز است.
....................................................
1.شوری 23
2.سبأ47
کتاب سلوک باران
