دوست یا دشمن!؟؟

وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ

و آنان که آنچه ( از مال و جان در راه خدا ) می دهند در حالی می دهند که دل هایشان نسبت به عظمت خداوند بیمناک است که به سوی پروردگارشان باز خواهند گشت.

در تمامی عالم هر کس هر آنچه که داشته و دارد وبدست خواهد آورد تنها وتنها در سایه الطاف و رحمت خداوند بزرگ و مهربان است وجنبنده ایی نیست مگر آنکه خداوند آن را خلق کرده وروزی می‌دهد.

لطف ورحمت الهی به این معنا نیست که این نعمات بی حساب وکتاب داده شود و هیچ فردی در قبال آنها مسئول نباشد بلکه آنچنان از صاحبان نعمت حساب کشیده شود که بندگان لایق وشایسته از نالایقان تمییز یابند.

تنها جان ومال انسان سرمایه و نعمت نیست،بلکه پست ومقام و آبرو ...همه نعمت خداوندی هستند وکسانی که خصوصا در کشور ما به مقامی می‌رسند در برابر خون شهیدان و همه جان فشانی های ملت مسئولیت های خیلی بیشتری خواهند داشت.

حال نه تنها دلسوزی و مسئولیت پذیری در بین  اکثر مدیران و مسئولین از بین رفته حتی شاهد خیانت به ارزش ها و زحمات دلسوزان گذشته هستیم.

هر روز قرار دادی و خیانتی و امتیازی به دشمن دادن (کرسنت و توتال و اف ای تی اف و 2030)ودر نهایت تحریم ها هم در نهایت خود افزایش پیدا کردن.

این توصیه قرآن است که نسبت به موقعیتی که مومنان دارند وظیفه شناسند وذلیلانه رفتار کردن رفتار فاسقان منافقین است..