
ستمکاران بنی اسرائیل که نافرمانی کردند و سخن آمرزشگرانه را تغییر دادند، گرفتار عذاب الهی شدند؛ عذابی هم چون طاعون که از بالا (مثلًا به وسیله ی باد و گرد و غبار) بر آنان فرود آمد و ستمکاران را مبتلا ساخت و موجب ضعف و ناتوانی و اضطراب آنان شد.
انسان ها در سرنوشت خود نقش دارند و ستمکاری و نافرمانی آنها زمینه ساز نزول عذاب الهی بر مردم است؛ یعنی ظلم و فسق از عوامل عذاب است.
اطاعت از دستورات الهی موجب آمرزش، و نیکوکاری موجب افزایش پاداش می شود.
در این آیات نخست به نیازهای مادی بنی اسرائیل مثل غذا توجه شده و سپس به نیازهای معنوی و عبادی؛ این نشان می دهد که هر دو بعد نیازهای مادی و معنوی انسان مهم است و توجه به معاش، مقدم است.
نکات:
1.تغییر دادن دستورهای الهی، ستمکاری و نافرمانی است.
2.ستمکاری و نافرمانی زمینه ساز نزول عذاب الهی است.
3. نعمت های الهی و ناسپاسی های تاریخی ملت (یهود) را به یاد آنان آورید، (تا شاید بیدار و سپاس گزار شوند.)2
................................................................
1.بقره58
2.تفسیر قرآن مهر جلد اول، صفحه ۲۸۰