۲۵
بهمن ۹۵
آنگاه که امام را مظلومانه و با ستم به مسجد بردند حضرت زهرا«علیها السلام» وارد مسجد شد و فرمود:
فَقَالَت: خَلوُا عَن اِبنِ عَمِی فَوَالَذی بَعَثَ مُحَمَداً بِالحَقِ لَئِن لَم تَخلوُا عَنهُ لا نَشَرنَ شَعرِی ولَأَضعنَ قَمیصَ رَسول‌ِالله «صلی الله علیه وآله» عَلی رَأسِی و لَأَصرُخَنَ اِلی‌اللهِ تَبارَکَ و تَعالی فَماناقَةُ صَالِح بِاَکرَمَ عَلی‌اللهِ مِنی و لاالفَصیل بِاکرمَ عَلی‌اللهِ مِن‌وُلدی.
پسر عموی مرا رها کنید، قسم به آن خدایی که محمد «صلی الله علیه و آله» را به حق برانگیخت اگر از وی دست برندارید گیسوان خود را پریشان کرده و پیراهن رسول خدا«صلی الله علیه و آله» را بر سر افکنده و در برابر خدا فریاد خواهم زد. یقین بدانید که ناقه صالح، در نزد خدا از من گرامی‌تر نبود، و بچه آن ناقه نیز از فرزندان من قدر و قیمتش زیادتر نبود.
مگر دختر رسول خدا نمی‌توانست در خانه بنشیند وبگوید تا اینجا وظیفه من بود وبیرون از خانه ومسجد وظیفه ایی ندارم !
مگر نمی‌شد ایشان فردای قیامت در پیشگاه خداوند عرضه بدارند من وظیفه ام را انجام دادم وخودم تا جایی که می‌توانستم در خانه از امام ومولایم دفاع کردم.
مگر نمی‌شد،ناموس خدا در کوچه ها ودر مسجد دنبال حضرت علی نرود؟؟؟
اگر به دفاع حضرت وخطبه ایشان دقت کنیم می‌بینیم مساله دفاع از امام و دین اینقدر مهم است ومساله امر به معرف آنقدر پر ارزش است که نه تنها ایشان تردید نکرده اند بلکه در تاریخ هم نمونه وسابقه ندارد اینچنین دفاعی از حریم ولایت وامامت صورت گرفته باشد.
پس زنان مارا چه شده که هیچ کدام این راه را در پیش نگرفته اند؟؟؟
مگر نه اینست که ما در قبال افعال خودمان ودیگران مسؤلیم مگر نه اینکه دین داری با (به من چه یا به تو چه )جور در نمی‌آید؟
ای مسلمانان وای عاشقان حضرت زهرا(س) بیایید به اندازه خودمان هر چند کم وناچیز امر به معروف ونهی از منکر کنیم حداقل به اندازه وسعت خانواده هایمان و اهل خانه و محل کار وزندگی که می‌شود!!!
.........................................................................................فرهنگ فاطمیه ، الفبای شخصیتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
